ในปี พุทธศักราช ๒๕๑๖ คะกรรมการหมู่บ้านหาดทรายเพ ได้มีมติเห็นพ้องต้องกันว่า
การที่จะให้บุตรหลานของตนเดินทางไปเรียนหนังสือที่โรงเรียนบ้านท่าหนามแก้วมีอุปสรรคหลายอย่างด้วยกัน
ทั้งมีระยะทางไกล ในฤดูฝนก็ไม่สามารถเดินทางไปเล่าเรียนได้
เนื่องจากน้ำท่วมทาง ต้องขาดเรียนเป็นเวลานาน เป็นเหตุให้บุตรหลานไม่สามารถได้รับการศึกษาเท่าที่ควร
จึงได้พร้อมใจกันยื่นเรื่องราวขอจักตั้งโรงเรียน เสนอต่อที่
มว.ตชด.๔๑๓ (เดิม) ซึ่งตั้งอยู่ที่บ้านไชยบุรี อำเภอท่าอุเทน
จังหวัดนครนครพนม เพื่อขอครูตำรวจตระเวนชายแดนมาทำการสอน
แต่การขอตั้งโรงเรียนครั้งนี้ไม่เป็นผลสำเร็จเพราะทางกองกำกับการตวจตระเวนชายแดน
เขต ๔ จังหวัดอุดรธานี ไม่สามารถจัดหาครูมาสอนได้
จนกระทั่งต่อมาในปีพุทธศักราช ๒๕๑๙ เหตุการณ์บ้านเมืองได้เปลี่ยนแปลงไปมาก
กล่าวคือหมู่บ้านตกอยู่ในเขตคุกคามของฝ่ายตรงข้าม ทั้งภายในและภายนอกประเทศ
ราษฎรในหมู่บ้านได้รับความเดือดร้อน นักเรียนไม่กล้าจะเดินทางไปโรงเรียน
หรือนาน ๆ ไปครั้ง นายหนูดี พรมดี ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้านพร้อมราษฎร
จึงได้ร้องขอไปยังกองกำกับการตำรวจตระเวนชายแดนเขต ๔
อีกครั้งหนึ่ง เพื่อที่จะให้ส่งครูไปทำการสอน โดยยินดีจัดทำอาคารสถานที่และที่ดิน
สำหรับทำการก่อสร้างโรงเรียนเป็นการชั่วคราว ทั้งเป็นการขอเจ้าหน้าที่ตำรวจไปอยู่ |